De regeringsfracties werken aan een plan om de huur van zogenoemde scheefhuurders op te hogen tot het maximale sociale niveau. Dat klinkt doortastend, maar het begrip scheefhuren is volgens Peter Hendriks niet meer dan een kreet voor de bühne. Als de grenzen getrokken wordt op basis van het bruto-inkomen, dan blijkt uit cijfers van het Nibud dat vooral scheefhurende gezinnen met één kostwinner verhoudingsgewijs zo zwaar worden belast, dat ze ondanks hun bovenmodale inkomen uiteindelijk terecht sociaal huren. Dat stelt hij op Follow The Money.
Lees het oorspronkelijke artikel.